Şive Ne Demek TDK?
Şive, Türk Dil Kurumu tarafından tanımlanan bir dil çeşididir. Şive, konuşma dilinin kurallarına göre belirli bir bölgede konuşulan ve kullanılan dil biçimidir. Bu dil biçiminin kuralları, konuşma alanına göre değişebilir. Dilbilimciler, şiveleri bir bölgenin konuşma üslubu olarak nitelerler. Şive, belirli bir dilin standart kurallarından ve standart konuşma üslubundan farklı olarak konuşulan ve kullanılan bir bölgesel lehçe olarak nitelendirilebilir.
Şiveler, farklı bölgelere göre farklılaşır ve her bölgede farklı özelliklere sahiptir. Bu özellikler, dilin sözcük ve sözcük kalıplarının farklı olmasına, sözcüklerin ses uyumunun farklı olmasına ve bazı sözcüklerin bölgeye özgü kullanımlarına bağlıdır.
Şiveler, konuşma dilinin standart kurallarından ayrı olarak konuşulan dil biçimidir. Şivelerin standart kurallarının aynı olmasına rağmen, bölgesel kurallarının farklı olması nedeniyle, her bölgede konuşma üslubu farklılaşır. Örneğin, İstanbul’da konuşulan şive, İstanbul’da ikamet eden konuşmacıların konuşmalarının kurallarına göre şekillenir.
Şivelerin standart kurallarından farklı olarak konuşulmasının nedeni, her bölgenin kendine özgü kültürünün etkisiyle ortaya çıkmasıdır. Bölgenin kültürü, konuşma üslubunu şekillendirerek, konuşmacıların kendi bölgelerinde konuşma üslubu oluşturmasına yardımcı olur.
Şive, konuşma üslubu ve kurallarının farklı olmasının yanı sıra, dilin ses uyumu ve sözcük kalıplarının da farklı olmasına neden olur. Bazı sözcükler, bölgeye özgü şekilde kullanılır, bu da bölgenin şive özelliklerinin farklılaşmasına neden olur.
Şive, TDK tarafından tanımlanan bir dil çeşididir. Şive, konuşma dilinin kurallarına göre belirli bir bölgede konuşulan ve kullanılan dil biçimidir. Bu dil biçiminin standart kuralları, konuşma alanına göre değişebilir. Dilbilimciler, şiveleri bir bölgenin konuşma üslubu olarak nitelerler. Şiveler, farklı bölgelere göre farklılaşır ve her bölgede farklı özelliklere sahiptir. Bölgenin kültürü, konuşma üslubunu şekillendirerek, konuşmacıların kendi bölgelerinde konuşma üslubu oluşturmasına yardımcı olur. Şive, dilin ses uyumu ve sözcük kalıplarının da farklı olmasına neden olur ve bazı sözcükler bölgeye özgü şekilde kullanılır.